خالصے دی تنّ سو ویں سالگرہ

خالصے دی تنّ سو ویں سالگرہ


گورو کرپان لشکدی تکھی ہلاکے
منگدا ہے سر قوم لئی۔

ایہہ کی گورو نے کوتک رچیا
ڈرو ہجوم ماتا گزری ولّ بھجیا
نوویں گورو بھینٹیا سر قوم لئی۔

دسواں گورو اج پاگل ہویا
سکھاں دے سراں دا ملّ گھٹیا
جان سستی گئی گھر قوم لئی۔

پہلا پیارا سوچے پتنی بارے
چھڈاں میں اسنوں بھراواں سہارے
دیوے شہیدی پھر قوم لئی۔

دوجا پیارا دیکھکے لہو وگدا
بڈھے ماپے ربّ ہتھیں چھڈدا
اٹھیا دل نڈر قوم لئی۔

تیجا پیارا بچیاں نوں دھیائے
کئی وچار من وچّ آئے
سوچے نہ بہتا چر قوم لئی۔

چوتھا پیارا بیکھیالیں اٹھیا
گورو دا پیار دلیں ودھیا
وارنوں نہ لاوے دھر قوم لئی۔

پنجواں پیارا دنیاں توں سنگے
آخری سر گورو کھڑھا منگے
بیٹھاں جاں جاواں گر قوم لئی۔

امرت پیکے ورجے پنجے پیارے
گورو نوں چھکاؤندے امرت نیارے
خالصے نوں ساجدے آخر قوم لئی۔

پنج ککیاں دی رکھیو رہائش
کھوپڑیاں لہاؤن دی رکھیو گنجائش
بند کٹواکے جائیو نگھر قوم لئی۔