غزل

غزل



کرکے تھملیاں نال گلاں، کڈھاں دل دی بھڑاس یارو۔
تسیں ہاسے دنیاں ونڈو، مینوں غم آیا راس یارو۔


اناں نہراں وچّ پانی، کہے پیار دی کہانی
پتن ریت وچّ سکن، ہنجھو وہائے بیاس یارو۔

اس دل نوں مرچاں دی کڑتن معافق آئی
تسیں یاد کروا دتی، گڑ دی مٹھاس یارو۔

دل ٹٹیا عاشق دا، معشوق آنند کارج کرواوے
ایہہ عامَ ہندا ہے، کوئی گھٹنا نہیں خاص یارو۔

تہاڈے نال پیالہ سانجھا، میں گیت برہوں دا گاندا
اکھاں وچوں ہنجھو وہاکے، ہووو نہ اداس یارو۔

اس دنیاں دے وچّ، دلاں دے میل نہ

پڑھو سسی سوہنی ہیر رانجھے دا اتہاس یارو۔



عشقَ پلیگ دی بیماری، اک توں دوجے نوں لگدی

پھاہے ٹنگکے عاشقاں نوں، اسدا کرو ناس یارو۔