گھر

گھر

اٹاں گارے توں مکان اسردا ہے۔
دل ملیاں توں گھر وسدا ہے۔

شروع ہندی زندگی نین ملن توں
نیہہ دھردی اسدی لاواں پڑھن توں
اک منزل ملدی مکلاوے دے پچھوں
اچیاں جھیلاں توں پانی وگدا ہے۔

کدے ہندی لڑائی کدے گونجدے ہاسے
مرچاں دی کڑتن لاہندے مٹھے پتاسے
پہلی لوہڑی تے ونڈے ماں ریوڑیاں
پہلا سال اکٹھیاں دا گزردا ہے۔

پہلے پتر دی چھنکے گھنگرو تڑاگی
شریہاں دے پتے دروازے بنن بھاگی
دائی نوں نگ والی سنہری چھاپ گھڑاواں
نواں دن لیکے سورج اگردا ہے۔

پوتڑے توں دھوویں صابن نال چھاہ ویلے
میں کھواواں بچے نوں چتری والے کیلے
پہلی دیوالی نوں آپاں برڈھی ونڈیئے
رنگیاں ہٹڑیاں وچّ ربّ جگدا ہے۔

دوجی بچی دا جمن ترقیاں لیایا
گھر تے چوبارا میں پکا پایا
دوہیں بچے دنو دن ہون جوان
اپنا پیار ہرکّ پلیں ودھدا ہے۔

بچے ویاہے ورے آئے بڈھیپے دے دن
ویہڑے وچّ پوتے دوہتیاں لکنمیچی کھیپھن
خوشی نال عمراں بھوگکے کریئے ارداس
تد وسدے گھر دا پتہ لگدا ہے۔