سفنیاں دی پنڈ

سفنیاں دی پنڈ

دل وچّ سفنیاں دی پنڈ لیکے بہاراں دی
اسیں قبرستان جاکے کنڈی کھڑکا دتی مزارعاں دی

ہجر دی پوڑی دا
ہریک ٹمبا پیڑاں دی میل ہے
وچھوڑے دے پیاسیاں لئی
گوبندساگر وی سکی ہوئی جھیل ہے
تنگ آکے بلی چڑھا دتی ادھیکاراں دی۔

میں منّ لیناں ہاں
کیتا سی تیرے نالوں پیار ودھ وے
چھڈّ گئے میرے کول
اپنے حصے دیاں پیڑاں دا ادھ وے
ہین نہی مننی برہوں دے سرداراں دی۔

راہ بھلکے ڈبّ گیا
بھرے نکونکّ ڈونگھے چھپڑ جوکاں دے
عاشقاں دے انت کماؤندے
خون چوسن والے مذہبی لوکاں دے
کھیڈدے ہولی لہو دی، بھیڑ ہوئی بھرماراں دی۔

ساتھوں خوشیاں دے پیپے دا
سخت بند کیتا ڈھکن نہیں کھلیا
وڈھکے نبض دی ناڑی
سارے سریروں لہو نہ ڈلیا
لکھے کہانی لیکھک عشقَ دے پیروکاراں دی۔