ربّ کرے
کلی جلے فقیر دی جہڑا چمتکار دخاؤندا نہیں۔
اوہ قاضی بنے کافر جہڑا سجناں نں ملاؤندا نہیں۔
بجھن اس شہر دے دیوے جتھے دل والیاں دا قتل-اے-آمل ہندا
جناں نڈر ہو کے پیار کیتا ہناں دا نام عدالتاں وچّ بدنام ہندا
اس تھانیدار نوں پین کیڑے جہڑا غریباں نوں انصاف دواؤندا نہیں۔
تھیہ ہو جان اوہ پنڈ جتھے دل جلیاں دی قبر دا مذاق ہووے
برکت رہن اس بھخاری دیاں رحمتاں جسدے کول عاشق دل رووے
ہنیری وگے اوہناں بغیچیاں وچّ جتھے فلّ کوئی مسکراؤندا نہیں۔
چلدے رہن اوہ قافلے جہڑے تھکیاں نوں بیٹھن لئی تھاں دندے
جؤندے رہن اوہ انسان جہڑے معشوقاں نں ملن دی راہ دندے
بھٹھی سڑے اوہ ونجارا جہڑا سسی نں تھلاں وچّ پانی پلاؤدا نہیں۔
