سچا پیار

سچا پیار

مڑ آؤندے پردیسی سجن جے پیار پکارے۔
قبراں وچوں اٹھکے لے کے ساہ ادھارے۔

آساں ہزاراں وی جھوٹھیاں ہو سکدیاں،
کدے تاں جیوتّ ہو اٹھدے دل دے مارے۔

نظراں پکّ گئیاں اسدا راہ تکّ دیاں،
کوئی رونق نہ رہی یاراں دے چوبارے۔

بھلیکھا لگّ گیا کہ اوہ دشمن جاں دوست سن،
دل نہیں مندا میری ارجوئی مڑکے اسنں پکارے۔

اج مسیا دی رات ڈھلے چند غائب ہویا،
سویرا وی ہویا پر سورج نہ اسمان وچّ پیر پسارے۔

پنچھیاں دیاں کوکاں شور شرابے گمّ گئیاں
سچے دل نال جد معشوق عاشق نوں پکارے۔

جوگی اپنے بھگویں کپڑے لاہکے عاشق پھر بندے،
قافلے تھلاں وچّ گزردے موڑ لیندے مہارے۔