تیرے شبد

تیرے شبد

تیرے شبد کاغذ توں اٹھکے
میرے بلھاں نں چمّ لیندے
نشہ جیہا مینوں چڑھ جاندا
شرابی وانگر میں ہو اٹھدا۔

تیرے شبد کاغذ توں اٹھکے
میرے والاں وچّ انگلیاں پھیردے
مینوں سر وچّ کتکتاریاں نکلن
نیند نال میں انیندا ہو اٹھدا۔

تیرے شبد کاغذ توں اٹھکے
عشقَ دے گیت میرے کنیں گاؤندے
مستیاں نال مینوں گھمائی آؤندی
راگاں نال مست میں ہو اٹھدا۔

تیرے شبد کاغذ توں اٹھکے
کمبل میرے سریر توں لاہندے نے
مینوں ستے ہوئے نوں جگا لیندے
پیار وچّ بھجیا میں ہو اٹھدا۔

تیرے شبد کاغذ توں نہیں اٹھدے
ایہہ سفنہ سی بھلیکھا سی
اک وچھوڑے دا ظالم مذاق
دلیں لہو لہان میں ہو اٹھدا۔