پراہنا دکھ
اسیں دکھ نوں خاص پروہنا سمجھکے
پیڑھی اتے بٹھایا سی۔
دکھ دے نال ہنجھو وی آؤندے ہڑ وی آؤندے
اسیں بنھ نہیں لایا سی۔
ہن رڑھ چلی ایہہ دنیاں ساڈی ہڑھاں وچّ
کوئی کشتی والا نہ تھیایا سی۔
اوہ معشوق وی غائب ہو گئے ساڈی حالت دیکھکے
جنا نال من لگایا سی۔
ایہہ اصلیت سی کہ ساڈی کلپنا سی
سانوں لبھیاں توں دکھ تھیایا سی۔
ایہہ عشقَ دا شہد جاں سپّ دا زہر
سانوں کدے وی مافک نہی آیا سی۔
بہانہ سکھ لیا خوشیاں توں ڈرکے رہن دا
ایسے لئی دکھ نوں مہمان بنایا سی۔
