دل دے ٹکڑے

دل دے ٹکڑے

دل دے ٹکڑے جوڑن بیٹھاں میرے متر پیارے۔
ہاسیاں دی گوند نہ لبھدی دوکاناں توں ادھارے۔

ہوکے بھر بھر منہ دا سواد ہو گیا بے سوادا
چھیتی مڑکے آون دا یاد نہیں رہا تینوں وعدہ
بیٹھ کے تیری میں راہ اڈیکاں دے جا دو گھٹّ کرارے۔

مینوں قہقے تسیں دو دن لئی گئے سی وانڈھے
اک مہینہ بیتیا ڈاڈھا خالی ہوئے صبر دے بھانڈے
کی توں کدے سوچیا سی مینوں چھڈیا کسدے سہارے۔

تتے ہنجھوآں دیاں ندیاں وہاکے پلکاں میریاں سجیاں
راہاں تیرے مڑن دیاں تککے اکھاں بھٹھی بھجیاں
دسّ جاؤ مینوں میں کس طرحاں مانا قدرت دے نظارے۔

قیدی بنا کے رکھدی مینوں پیار دی کنڈیالی واڑ
بچکے نہیں نکلن دندے یاداں دے اچے پہاڑ


دل دے ٹکڑیاں وچوں وگدے لہو دے پھہارے۔

چٹا کاغذ آوازاں مارے قلم وی ہے تھکیا
اگّ وہونا انگیٹھی دا کولا اجے نہ بھکھیا
آکے مل جا مسکاناں کھڑھادے، دے جا گیت نیارے۔