ایدھے باجوں
تیری دُنیا وچ خُدایا
سُکھ دی کوی تھاں نیں لبھدی
ہاڑ دی دھپ وچ سر سڑ جاندے
ٹھنڈی مٹھی چھاں نیں لبھدی
سب نوں ہک گل آکھے طاہر
اے دے حکم نوںنہ اک توں دوجا کرو
جے ہوسکے تے رب توں باجوں
بس ایدھی ہی پوجا کرو
اک واری جے ٹر جاوے
فیر مڑ کے
مٹھڑی ماں نہں لبھدی
