قصور

قصور

کناں کو قصور کڈھاں تیرے اشاریاں دا۔
اکلپنے وچّ ڈاڈھے دن گزاریاں دا۔

سریر اتے کنڈ لڑاؤنے گواریاں دا۔
چنی وچّ چمکدے ہوئے ستاریاں دا۔

نگا ٹھہر جاندی تیرے راہاں تے اٹککے
کھشبوئی فلّ وی کھڑ جاندے مہککے
راتاں وچّ راہ دکھاوے چانن تاریاں دا۔

پڑھکے کلمہ تیرا بتاؤنی ہے خماری
تیرے عشقَ وچّ گزارنی جند ساری
ایہہ قرار ہے دل دے ماریاں دا۔

دل نوں بھروسہ ہے تیری وفا اتے
غم جاگکے کٹیئے جاں نیندیں ستے
ٹاکرا کرکے انتھکیا دشمناں ساریاں دا۔

غماں دا ٹاکرا کرن لئی یارا سچی
دیکھاں میرے اندر کنی کو ہمت بچی
سھامنا کرناں انگ کٹنے آریاں دا۔

کہندے نے لوک مار بری غریب دی
ٹٹے دل عاشق جاں بدنصیب دی
سراپ نہ لگے تینوں دل ہاریاں دا۔

روہ اٹھدا لواں غماں نال ٹکر
موہ اٹھدا پانی دے ابالے وانگر
اناں سجناں دا خوبصورت نیاریاں دا۔